Sparkles - by Nilima

नात्यांमधे अचानक,आला कसा दुरावा परकेच वाटले मज,दिसला असा पुरावा तारुण्य आज सरले, सरला प्रपंच सारा मग खेळ जीवनाचा,मोहा विना सुटावा  नसते कधीच कोणी,उरले कुणाच साठी आधार शोधण्याचा,असतो उगा दिखावा  प्रेमातल्या सुरांनी,गातेय गोड गाणी  फुलबाग सप्तरंगी,सहजीवनी फुलावा ध्यानस्थ होत आहे,माझे शरीर सारे रोमामध्ये मनाच्या, काटा कसा रुतावा?  निलिमा कदम 

विसावा क्षणाचा दिलासा सदाचा घराला स्वतःच्या  सहारा श्रमाचा नको भार वेड्या तुला मग फुकाचा नको दार खिडकी झरोका भ्रमाचा असू दे तुलाही निवारा स्वतःचा मिळू दे जगाला  सदा गोड वाचा अनंता तुला बघ  नमस्कार साचा  निलिमा कदम 

पाहिले मी संपताना स्वप्न माझे भारलेले ध्यासपुर्तीच्या क्षणाला मी स्वतःला मारलेले पाहिले जे स्वप्न होते आपल्यांच्या सोबतीने भान हरपुन वाट पाहत मी कधीची थांबलेले  खूप काही ठरवुनी का नेमके राहून गेले  होत गेले सर्व अवघड जे करावे वाटलेले  दैव सुध्दा घेत असते का परीक्षा कैक वेळा संभ्रमाने मी उगाचच का अशी बघ गांजलेले होत आहे बेसुऱ्या ह्या जीवनाचा अंत आता  आसवांना बांध घाली श्वास माझे संपलेले  निलिमा कदम 

मानव जगतो प्रेमासाठी स्वप्नामधल्या ध्येयासाठी  सोपे जीवन कठीण करतो केवळ खोट्या भासासाठी साधे सोपे जीवन जगणे अवघड नसते कोणासाठी  अर्थशुन्य मग वादावादी  खटाटोप बघ स्वार्थासाठी  संपेल कधी का आसक्ती जीवन सुंदर करण्यासाठी  बागबगीचा अवतीभवती सुरेल गाणे गाण्यासाठी  जग जिंकावे आपण सारे   निरागसपणे हसण्यासाठी

 

शाब्दिक बोल माझे      व्हावेत ते अबोली              मी वाचली तुझ्या गं            हृदयात ली रुडाली.   ते बोल या मनीचे  ओठावरी विराणी  नाराज आज आहे शब्दांतली कमानी मी काय सावरावी माझीच रे कहाणी हळुवार होत आहे माझ्याच या  सुरांनी               निलिमा कदम,